Beelden bij 'Van de zegen en de vloek der ouderdom’

Bob Haboldt is een eminent kunsthandelaar met huizen in New York, Parijs en Amsterdam. In 2012 verscheen het boek Singular Vision, Haboldt & Co.’s Old Master Paintings and Drawings, Since 1983, waarin hij, van de werken hem ooit toevertrouwd, voor een kring van cognoscenti een persoonlijke selectie publiceerde. De meesterwerken waarvan in dit nummer details worden afgebeeld behoren zo goed als alle tot private collecties, en zijn publiek niet te bezichtigen.

Annemarie Estor is dichter en essayist. Ze groeide op in Nederlands-Limburg, maar werkt en woont al vele jaren afwisselend in Antwerpen en Aragon. Als academica was ze onder andere verbonden aan de Universiteit Leiden en de International School for Theory in the Humanities in Santiago de Compostela. In 2011 won ze met haar debuutbundel Vuurdoorn me de Herman de Coninckprijs. Twee jaar later werd De oksels van de bok bekroond met de Herman de Coninckprijs voor beste dichtbundel. Haar bundel Niemandslandnacht (2018) werd genomineerd voor de Paul Snoekprijs en kreeg de Jan Campertprijs.

Deze twee beelden horen bij de gedichten 'Wat haar te wachten stond' en 'Geen taxirit'.

Anneleen Van Offel debuteerde met Hier is alles veilig bij Lebowski, een roman waarvoor ze zich baseerde op de verhalen van tientallen Israëlische soldaten en hun familie. Als Letterzetter van Kortrijk, een alternatieve invulling van het stadsdichterschap, voerde ze tot 2022 een collectief jonge kunstenaars aan en nam ze drie edities lang het curatorschap op van het Memento Woordfestival. Ze was redactielid bij Deus Ex Machina, curator van Het Betere Boek in 2021 en bezieler van Instagrannies, een project dat ze samen met Bond zonder Naam opzette. Momenteel werkt ze aan haar volgende roman, die zal verschijnen bij De Arbeiderspers.

Deze beelden horen bij haar verhaal 'Koffie verkeerd en de zin van het leven. Over het gesprek met ouderen.'