Superpositie
Ik tel de dagen niet
meer enkel nog de
nachten
De afdruk op het kussen de
herinnering en de aankondiging
Sommige dingen kunnen op meerdere plaatsen tegelijk
bestaan Ik dacht altijd dat mensen bits waren: één of geen
met ondoordringbare grenzen
Maar in gedachten denk ik je telkens
anders alsof jij overal in mij bestaat
op manieren die verschillend en toch hetzelfde zijn
Variatie
Ik wikkel mij rond
je ribbenkast Ik vraag me af
als ik mezelf kon uitrollen
mijn partikels nog net aan elkaar
of ik elke rib zou kunnen rondbreien
Meten en kennis vergaren verandert de status van het
object Ik tel een inventaris van je lichaam bij elkaar
Ik turf je sproeten in mijn brein als de nachten op mijn
muur Waar je het meeste van hebt
daar maken we een feestmaal van
Ik vraag me af
hoeveel er van mij in je mond past
hoeveel keer ik het moet vullen met een stuk van
mezelf tot jij in mij verandert
Connectie
Ik houd mijn adem in
en wacht tot de grond in water
verandert zodat niets nog gegrond is
in rede
De deining van je borst houdt me vast
Aparte partikels kunnen een extreem sterke band hebben, ook op
afstand Het zeuren van mijn longen
herinnert aan hoe wij niet dezelfde
zijn Toch ademen wij door elkaar
heen
zoals ook iedereen niet bestaat zonder elkaar
Wij ontwikkelen ons tot
kwantumdeeltjes op zoek naar nieuwe
wegen van verbinding We weten niet
goed waar te beginnen
of te eindigen, maar we bestaan op plekken die
we nooit zullen zien